Pasta yapmak kesinlikle çok zevkli bir iş. Ama bazen çok daha özel ve keyifli olabiliyor. Bunu belirleyense o pastayı kime yaptığınız.
Resimde gördüğünüz pasta, bir kere dostluğunu kazanmaya görün ömrü boyunca sizin için yapmayacağı fedakarlık, uğraşmayacağı iş, koşturmayacağı dert olmayan güzel dost Murat için yapıldı.
Ben onu daha tanımadan gelmişti arabasının ünü kulağıma. 1968 Opel Record... Koca bir sınıf dolusu arkadaşın çocukluk ve gençlik yıllarının hatırlarını biriktirmişti biz tanıştığımızda. Belliydi halinden, onu kıymetli yapan eskiliğinden. Her biri büyüyüp kocaman adam olmuş o sınıfın erkeklerinin ilk araba kullanma talimlerini yaptıkları arabaydı da aynı zamanda o. Sadece geçmiş değil, gelecek de vardı aslında içinde. Artık sadece dost değil kardeş olmuş üç kafadarın düğün arabası olacaktı günü geldiğinde. Bu hayal gerçek olamadı, olamayacak da ama geçmiş, anılar unutulmamacasına duruyor ceplerde.
Ve şimdi de bu özel insan, güzel dostun doğum günü pastası olarak geldi soframıza:) Yağ kullanılmadan yapılan vanilyalı pandispanyaya çikolatalı krema ve taze böğürtlen parçacıkları eşlik ediyordu.
Unutulmaz efsanemiz hep geçmişteki yerinde bizim olarak kalmaya devam edecek... Nice nice mutlu yıllara Berberciğim:)
